Hi ,
We hadden net gegeten en de borden stonden op het aanrecht. Het gesprek ging over ons huis, over de waarde die in de stenen zit – financieel vermogen waar we zelf nauwelijks iets mee kunnen. “Als we ons huis verkopen, moeten we ergens anders wonen, en dat is kostbaar. Dan hebben we het geld dat we met de verkoop krijgen weer hard nodig,” zei ik. “Uiteindelijk profiteren onze kinderen van dat vermogen, na ons overlijden. Minus het deel dat de belastingdienst opeist.” Dat is niet eerlijk zei M.
Op dat moment voelde ik hoe er een mening in me opkwam. Ik wilde in de verdediging schieten, zoals ik vaker doe bij dit onderwerp. Het raakt me, roept een gevoel van onrechtvaardigheid op. Dan ga ik argumenten aandragen, luister ik nauwelijks en wil ik vooral mijn punten maken.
Maar gisteren reageerde ik anders. We hadden afgesproken om te gaan fietsen en ik wilde voor vertrek nog een paar dingen afronden. “Ik parkeer dit voor nu,” zei ik. “Ik kom erop terug als we straks fietsen.” Het effect? Ik kon weer rustig worden. Een halfuur later, op de fiets, stelde ik vragen en luisterde ik echt. We spraken over erven, belasting, gevoelens van eerlijkheid, een ondergrens, en de groeiende kloof tussen arm en rijk.
Voor mij was dit een belangrijke verandering. Bij gesprekken over ongelijkheid raak ik snel verhit. Ik probeer dan met argumenten, feiten en aanhalen van onderzoek te overtuigen. Wanneer me dit gebeurt bij mensen die ik goed ken, dan baal ik daar achteraf van.
In mijn gesprek met Genieke Hertoghs – Stop met duwen en ga op zoek naar het goud van de ander – ging het hierover: hoe we met argumenten ‘duwen’ en daardoor het contact verliezen. Niets verandert, behalve dat we allebei boos worden. Genieke liet me ervaren dat het juist bij onderwerpen die je kernwaarden raken moeilijk is om te blijven luisteren, oprecht geïnteresseerd te blijven en vragen te stellen. Het kan wel, maar het vraagt oefening. Dit was zo'n oefening voor mij. :-)
Wil je leren hoe je vragen blijft stellen om te leren? Wil je oprecht geïnteresseerd blijven in de inzichten en ervaringen van de ander? Luister dan naar mijn gesprek met Genieke en lees haar boek Don’t push me – Hoe je mensen wél beweegt.
Hoe ik reageer wanneer onrecht me raakt, hoor je goed in mijn gesprek met Tom over Het spel van de populist van Bas Erlings. Daar kon ik het niet loslaten.
Veel plezier.
Andere interessante gesprekken die ik de afgelopen weken had:
Twee mooie boeken die we bespraken waren:
